Sporo prac zarobkowych wykonuje się w trudnych okolicznościach, które mogą doprowadzić do pobrudzenia prywatnego stroju osoby zatrudnionej. Gdy niebezpieczeństwo uszkodzenia albo zupełnego zniszczenia ubrań jest znaczne, pracodawca powinien zapewnić pracownikom odzież roboczą. Odzież tego rodzaju przysługuje również obligatoryjnie wtedy, gdy wymóg jej dostarczenia określają odpowiednie dyspozycje BHP, technologiczne albo sanitarne.
Odzież ochronna i odzież robocza to nie to samo
Określenie odzież ochronna i odzież robocza na co dzień stosowane są zamienne, zapewne z tej przyczyny, iż z reguły obie te grupy ubiorów kojarzą się z ochronnymi czapkami, kamizelkami z odblaskiem bądź fartuchami. Odzież ochronna jest to jednakże środek ochrony osobistej, którego kluczową funkcją jest ochrona zdrowia oraz życia pracownika i musi być mu bezdyskusyjnie zapewniona. Natomiast odnośnie odzieży roboczej, o ile pracodawca nie kupi jej dla pracownika, powinien wypłacić mu ekwiwalent pieniężny pokrywający koszty czyszczenia bądź możliwej wymiany zniszczonego ubrania i obuwia. Szczegółowe reguły odnośnie używania odzieży ochronnej i roboczej definiuje kodeks pracy.
Jak znakuje się odzież roboczą?
Odzież roboczą zazwyczaj odpowiednio się oznakowuje. Na kamizelkach, bluzach i opaskach na ramię, których używają funkcjonariusze publiczni pełniący zadania w terenie, operatorzy maszyn bądź zatrudnieni w przedsiębiorstwach budowlanych, obok tekstu informacyjnego, przykładowo nazwy spółki czy też jednostki, znajdują się także paski naniesione przy pomocy fosforyzujących farb lub folii. Zwiększa to bezpieczeństwo oraz widoczność pracowników w godzinach wieczornych, co jest istotne zwłaszcza wtedy, gdy obowiązki wykonywane są na przykład przy ruchliwej ulicy. Odzież robocza ma obszerne zastosowanie: to również kombinezony, fartuchy i inne akcesoria dla osób zatrudnionych w fabrykach czy laboratoriach. Na nich też nadrukowuje się na ogół logo firmowe, nazwę działu lub zajmowane stanowisko.