Leczenie witaminami czyli medycyna ortomolekularna

Nasz organizm do właściwego funkcjonowania potrzebuje określonych substancji odżywczych w odpowiednim stężeniu. Stężenie to jest zależne od tego, czy chorujemy, czy jesteśmy zdrowi. W pierwszym przypadku jego powrót do pierwotnego stanu (lub dopasowanie go do obecnych potrzeb pacjenta) jest konieczne dla polepszenia jego samopoczucia i wspomagania leczenia. Gałąź medycyny skupiająca się na takich działaniach nazywana jest medycyną ortomolekularną. Na czym jednak one polegają? Co konkretnie określa się tym mianem?

Historia medycyny ortomolekularnej

Podstaw medycyny ortomolekularnej należy szukać w pracach doktora Linusa Paulinga – dwukrotnego laureata Nagrody Nobla. Na bazie swoich badań, naukowiec doszedł do wniosku, że w organizmie chorych zmienia się stężenie kluczowych dla jego funkcjonowania składników. Według Paulinga, by powrócić do pełni sił pacjent musi uzupełnić te niedobory. Medycyna ortomolekularna koncentruje się na badaniu oddziaływania na siebie poszczególnych substancji odżywczych, ich znaczenia dla naszego zdrowia, a także procesach ich przyswajania przez organizm.

Medycyna ortomolekularna – wymieniamy najważniejsze substancje

Które jednak składniki są z punktu widzenia medycyny ortomolekularnej podstawowe? Oczywiście te, które mają kluczowe znaczenie dla poprawnego funkcjonowania naszego organizmu. Są to przede wszystkim minerały, pierwiastki śladowe, witaminy zdrowe tłuszcze, wszelkiego rodzaju substancje dostarczane wraz z pokarmami roślinnymi, aminokwasy, złożone węglowodany, pro i prebiotyki oraz enzymy proteolityczne. Spośród tych składników pokarmowych najważniejsze są te, których organizm człowieka nie syntetyzuje sam.